ความรู้อุตสาหกรรม
กระบวนการหล่อขึ้นรูปแตกต่างจากวิธีการผลิตอื่นๆ เช่น การฉีดขึ้นรูปหรือการตัดเฉือนอย่างไร
การใช้วัสดุ:
การหล่อขึ้นรูปใช้โลหะหรือโลหะผสมเป็นหลัก ซึ่งมีความแข็งแรง ทนทาน และทนความร้อนสูง วัสดุหล่อแบบทั่วไป ได้แก่ อลูมิเนียม สังกะสี แมกนีเซียม และโลหะผสมทองแดง วัสดุเหล่านี้ถูกเลือกเนื่องจากคุณสมบัติทางกลและความเหมาะสมสำหรับการใช้งานเฉพาะด้าน
ในทางกลับกัน การฉีดขึ้นรูปส่วนใหญ่จะใช้พลาสติกหรือโพลีเมอร์ เทอร์โมพลาสติก เช่น โพลีเอทิลีน โพลีโพรพีลีน และโพลีคาร์บอเนต มักใช้กันทั่วไป เนื่องจากมีความสามารถรอบด้าน ความง่ายในการขึ้นรูป และคุณสมบัติที่หลากหลาย
การตัดเฉือนเกี่ยวข้องกับการทำงานกับวัสดุหลากหลายประเภท รวมถึงโลหะ พลาสติก วัสดุผสม และเซรามิก วัสดุ เช่น อะลูมิเนียม เหล็ก ทองเหลือง และไททาเนียมมักได้รับการประมวลผลด้วยเครื่องจักร เนื่องจากมีความแข็งแรง ความนำไฟฟ้า และความสามารถในการขึ้นรูป
เครื่องมือ:
หล่อตาย อาศัยแม่พิมพ์เหล็กที่ทนทานหรือที่เรียกว่าแม่พิมพ์ ซึ่งทนทานต่ออุณหภูมิและแรงกดดันสูงในระหว่างกระบวนการหล่อ แม่พิมพ์เหล่านี้ได้รับการออกแบบทางวิศวกรรมอย่างแม่นยำเพื่อขึ้นรูปโลหะหลอมเหลวให้อยู่ในรูปแบบที่ต้องการอย่างถูกต้องและซ้ำๆ
การฉีดขึ้นรูปใช้แม่พิมพ์ที่ทำจากวัสดุ เช่น อลูมิเนียมหรือเหล็กชุบแข็ง แม้ว่าแม่พิมพ์เหล่านี้เหมาะสำหรับการผลิตในปริมาณมาก แต่ก็อาจไม่ทนทานต่ออุณหภูมิและแรงกดดันที่รุนแรงของการหล่อแบบตายตัวได้
การตัดเฉือนต้องใช้เครื่องมือตัดเฉพาะ เช่น ดอกสว่าน ดอกเอ็นมิลล์ และเครื่องมือกลึง เพื่อสร้างรูปร่างให้กับวัสดุ เครื่องมือเหล่านี้อาจจำเป็นต้องลับคมหรือเปลี่ยนบ่อยๆ ขึ้นอยู่กับวัสดุที่ตัดเฉือนและความซับซ้อนของชิ้นส่วน
กระบวนการ:
การหล่อแบบเกี่ยวข้องกับการฉีดโลหะหลอมเหลวเข้าไปในโพรงแม่พิมพ์ภายใต้แรงดันสูง ซึ่งมักใช้ระบบไฮดรอลิกหรือนิวแมติก เมื่อโลหะแข็งตัว แม่พิมพ์จะเปิดออก และการหล่อจะถูกดีดออกมา กระบวนการนี้ช่วยให้สามารถผลิตชิ้นส่วนโลหะที่ซับซ้อนได้อย่างรวดเร็วและมีพิกัดความเผื่อต่ำ
การฉีดขึ้นรูปมีหลักการคล้ายกันแต่ใช้พลาสติกหลอมเหลวที่ถูกฉีดเข้าไปในโพรงแม่พิมพ์แทน วัสดุพลาสติกถูกให้ความร้อนและอัดลงในแม่พิมพ์ภายใต้ความกดดัน ซึ่งจะเย็นตัวลงและแข็งตัวเพื่อให้ได้รูปทรงชิ้นส่วนที่ต้องการ
การตัดเฉือนเกี่ยวข้องกับการเอาวัสดุออกจากบล็อกแข็งหรือเหล็กแท่งโดยใช้เครื่องมือตัด กระบวนการผลิตแบบลบนี้ประกอบด้วยการดำเนินการต่างๆ เช่น การกัด การกลึง การเจาะ และการเจียร เพื่อให้ได้รูปทรง ขนาด และการตกแต่งพื้นผิวที่ต้องการ
ความซับซ้อน:
หล่อตาย สามารถสร้างรูปทรงที่ซับซ้อนและซับซ้อนได้ด้วยความแม่นยำสูงเนื่องจากความสามารถของแม่พิมพ์แม่พิมพ์ ทำให้เหมาะสำหรับชิ้นส่วนที่มีคุณสมบัติโดยละเอียด ผนังบาง และรูปทรงที่ซับซ้อน
การฉีดขึ้นรูปยังสามารถสร้างรูปร่างที่ซับซ้อนได้ แต่อาจถูกจำกัดด้วยปัจจัยต่างๆ เช่น มุมของร่าง การปลดชิ้นส่วน และข้อจำกัดของเครื่องมือ อย่างไรก็ตาม ความก้าวหน้าในการออกแบบแม่พิมพ์และการวิเคราะห์การไหลของวัสดุได้ขยายความเป็นไปได้สำหรับชิ้นส่วนฉีดขึ้นรูปที่ซับซ้อน
การตัดเฉือนสามารถสร้างรูปร่างที่ซับซ้อนได้ แต่อาจถูกจำกัดด้วยการเข้าถึงเครื่องมือตัดและความซับซ้อนของรูปทรงของชิ้นส่วน คุณลักษณะบางอย่าง เช่น โพรงภายในและรอยตัดด้านล่าง อาจทำได้ยากหรือเป็นไปไม่ได้เลยในการตัดเฉือนหากไม่มีอุปกรณ์หรือเทคนิคพิเศษ
เสร็จสิ้นพื้นผิว:
โดยทั่วไปแล้ว การหล่อด้วยแม่พิมพ์จะทำให้ชิ้นส่วนมีพื้นผิวเรียบโดยตรงจากแม่พิมพ์ ซึ่งมักต้องใช้ขั้นตอนหลังการประมวลผลหรือการตกแต่งขั้นสุดท้ายเพียงเล็กน้อย เนื่องจากแม่พิมพ์แม่พิมพ์มีคุณภาพพื้นผิวสูงและการแข็งตัวอย่างรวดเร็วของโลหะหลอมเหลว
การฉีดขึ้นรูปสามารถผลิตชิ้นส่วนที่มีพื้นผิวที่แตกต่างกันได้ ขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆ เช่น การออกแบบแม่พิมพ์ การเลือกใช้วัสดุ และสภาวะการประมวลผล พื้นผิว การตกแต่ง และลวดลายสามารถทำได้โดยการใช้แม่พิมพ์ที่มีพื้นผิว การปรับสภาพพื้นผิว หรือการทำงานขั้นที่สอง
การตัดเฉือนจะทิ้งเครื่องหมายเครื่องมือที่มีลักษณะเฉพาะไว้บนพื้นผิวของชิ้นส่วน ซึ่งอาจต้องใช้กระบวนการตกแต่งเพิ่มเติมเพื่อให้ได้พื้นผิวและคุณภาพที่ต้องการ การตกแต่งขั้นสุดท้ายเหล่านี้อาจรวมถึงการขัด ขัด ขัด หรือเคลือบเพื่อปรับปรุงความสวยงามและฟังก์ชันการทำงาน
อัตราการผลิต:
การหล่อแบบตายตัวและการฉีดขึ้นรูปเป็นทั้งกระบวนการผลิตที่มีปริมาณมากซึ่งสามารถผลิตชิ้นส่วนจำนวนมากโดยมีรอบเวลาค่อนข้างสั้น ลักษณะอัตโนมัติของกระบวนการเหล่านี้ รวมกับความสามารถในการผลิตชิ้นส่วนหลายชิ้นพร้อมกันในแม่พิมพ์หรือแม่พิมพ์เดียว ช่วยให้สามารถผลิตจำนวนมากได้อย่างมีประสิทธิภาพ
โดยทั่วไปการตัดเฉือนจะช้ากว่าการหล่อแบบตายตัวและการฉีดขึ้นรูป โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับชิ้นส่วนที่ซับซ้อนหรือวัสดุที่มีความแข็งหรือมีความเหนียวสูง การตัดเฉือนมักจะดำเนินการตามลำดับ โดยแต่ละการดำเนินการต้องใช้เวลาในการตั้งค่าและการเปลี่ยนเครื่องมือ ซึ่งอาจจำกัดอัตราการผลิตโดยรวม
TH
